انواع محصولات سرکه کیلویی در تمدن های سراسر جهان یافت می شود. بررسی تحقیقات روی این محصولات تخمیری گزارش های متعددی از فواید سلامتی ناشی از مصرف اجزای سرکه را نشان می دهد.
اثرات درمانی سرکه ناشی از مصرف ترکیبات فعال زیستی ذاتی شامل اسید استیک، اسید گالیک، کاتچین، اپیکاتچین، اسید کلروژنیک، کافئیک اسید، اسید pکوماریک و اسید فرولیک باعث ایجاد آنتی اکسیدان، ضد دیابت، ضد میکروبی، ضد تومور، ضد چاقی و پاسخ های کاهش دهنده کلسترول است.
معرفیاولین استفاده شناخته شده از سرکه به بیش از 10000 سال پیش برمی گردد (تان 2005 جانستون و گااس 2006).
سرکه طعم دار حدود 5000 سال است که به عنوان یک محصول تجاری تولید و به فروش می رسد. بابلی ها تا قرن ششم سرکه هایی با طعم میوه، عسل و مالت تولید و می فروختند.
منابع موجود در عهد عتیق و بقراط نشان می دهد که سرکه برای درمان زخم ها مورد استفاده دارویی بوده است.
سونگ تسه که به توسعه رشته پزشکی قانونی در قرن دهم در چین نسبت داده می شود، از گوگرد و سرکه به عنوان عوامل شستشوی دست برای جلوگیری از عفونت استفاده کرد (چان و دیگران 1993؛ تان 2005).
پزشکان اولیه ایالات متحده از سرکه برای درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله پیچک سمی، کروپ، درد معده، تب بالا، و ادم یا آب‌ریزش که در قرن هجدهم شناخته می‌شد، استفاده می‌کردند.
در سال 1778 دوراند سرکه را برای ایجاد اسید استیک یخبندان غلیظ کرد و در سال 1814، برزلیوس تجزیه و تحلیل اسید استیک را انجام داد.
در سال 1823 شوتزنباخ روشی را برای تولید سرکه ابداع کرد که به عنوان فرآیند تولید کننده شناخته می‌شود که اجازه می‌دهد سرکه در 3 تا 7 روز ساخته شود.
در سال 1955 هروماتکا روشی را برای ساخت سرکه به نام استیفیکاسیون غوطه ور ابداع کرد که از هوادهی بهبود یافته و هم زدن برای تولید سریع سرکه استفاده می کرد.
